Wielki Tydzień
Wielki Tydzień stanowi kulminację czasu pasyjnego. Rozpoczyna się w Niedzielę Palmową, a swoje zakończenie znajduje w Wielką Sobotę. Po niej wkraczamy już w nowy okres roku kościelnego - w czas wielkanocny ...
5. NIEDZIELA POSTU – PALMOWA
W tym dniu Kościół wkracza w Wielki Tydzień, którego szczytowymi dniami to wielki Czwartek i Wielki Piątek. Niedziela Palmowa - jak sama nazwa wskazuje - jest wspomnieniem radosnego wjazdu Jezusa Chrystusa do Jerozolimy. Wtedy jednak rozpoczęła się w ścisłym tego słowa znaczeniu Jego Pasja – Jego cierpienie i męka.
Dlatego jej charakter jest podwójny: radosny i smutny. Radujemy się ze zbawienia, jakie mamy w Jezusie Chrystusie i smucimy się tego powodu, że ono zostało okupione ofiarą Jego ciała i krwi.
WIELKI CZWARTEK – DZIEŃ USTANOWIENIA WIECZERZY PAŃSKIEJ
Wielki Czwartek to dzień ustanowienia przez Jezusa Chrystusa Wieczerzy Pańskiej. W Kościele Sakrament ten ma różne nazwy: Wieczerza Pańska, Wieczerza Święta, Sakrament Ołtarza, Komunia Święta, Stół Pański, Eucharystia, Łamanie Chleba.
W tym Sakramencie Chrystus sam przychodzi w Swoim Ciele i Krwi pod postaciami chleba i wina. Luteranizm od samego początku wierzy w realną i substancjalną obecność Ciała i Krwi Chrystusa w chlebie i winie.
Dlatego Kościół uroczyście obchodzi Wielki Czwartek jako dzień wdzięczności za Sakrament Ołtarza. W środku Wielkiego Tygodnia jest to dzień szczególny - dzien radosny. Dlatego kolor liturgiczny jest biały, a w liturgii ksiądz śpiewa dziękczynne „Chwała Bogu na wysokościach!,” a zbór odpowiada: „Na wysokościach Bogu cześć”. W czasie nabożeństwa wielkoczwartkowego dzwonią wszystkie dzwony kościelne, które po zakończeniu milkną aż do Wielkanocy.
WIELKI PIĄTEK
Wielki Piątek jest dla ewangelików – luteran wielkim dniem w roku kościelnym ze względu na pamiątkę śmierci Pana Jezusa, a także ze względu na luterańską „teologię krzyża” – „theologia crucis”.
Nie jest do końca pewne jednak, jak Ojciec Reformacji, ks. Marcin Luter obchodził Wielki Piątek i czy ówczesna forma wielkopiątkowych nabożeństw była taką, do jakiej jesteśmy dziś przyzwyczajeni.
Wiadomo, że Luter nie napisał żadnej pieśni pasyjnej ani wielkopiątkowej, natomiast pozostawił pieśń wielkanocną - „Chrystus był w śmierci mocy", która oparta jest na starokościeknej pieśni: „Chrystus Pan zmartwychwstał”. Dla Lutra Wielki Piątek był nierozłącznie związany z Wielkanocą.
Obecnie w większych parafiach zazwyczaj odprawia się dwa nabożeństwa: przed południem i w godzinach popołudniowych lub wieczorem z Sakramentem Ołtarza.
Na ołtarzu i ambonie są zawieszone czarne antependia. Nie dzwonią dzwony, panuje poważna atmosfera.
WIELKA SOBOTA
W Kościele to dzień ciszy i przygotowania do Wielkanocy. Przed południem w niektórych parafiach odprawiane są nabożeństwa związane z pogrzebem i złożeniem Chrystusa do grobu. O tym mówią wszystkie teksty biblijne i liturgiczne.
O zachodzie słońca lub też w nocy w wielu kościołach chrześcijańskich, także luterańskich, odprawiana jest liturgia wielkosobotnia polegająca na czytaniu historii Izraela: wyjście z Egiptu i przejście przez Morze Czerwone. Szczytowym punktem jest zapalenie świecy wielkanocnej zwanej Paschałem i ustawieniem go w pobliżu chrzcielnicy. Świeca ta oznacza zmartwychwstałego Chrystusa – „światłość świata”.