Dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał [ukorzył - M. Luter] i stałeś się zbawieniem moim.

Księga Psalmów 118,21

To jest radosny werset i możemy śpiewać z radością: „czyż nie jesteś Bogiem cudownym, darzącym miłością – wiedziesz nas tak cudownie i troskliwie! Wysłuchujesz nas, gdy nas poniżasz. Czynisz nas sprawiedliwymi, gdy czynisz z nas grzeszników. Wiedziesz nas do nieba, gdy nas strącasz do piekieł. Dajesz nam zwycięstwo, gdy przywodzisz na nas klęski. Ożywiasz nas, gdy wiedziesz nas do śmierci. Pocieszasz nas, gdy dopuszczasz, że się smucimy. Czynisz, że śpiewamy, gdy z twej woli płaczemy. Czynisz nas silnymi, gdy cierpimy. Czynisz nas mądrymi, czyniąc nas głupimi. Czynisz nas bogatymi, zsyłając na nas biedę. Czynisz z nas panów, gdy pozwalasz nam służyć. I czynisz jeszcze niezliczoną ilość podobnych cudów, które zawarte są w tym wersecie i sławione są przez chrześcijaństwo”.