Przez wiarę usłuchał Abraham, gdy został powołany, aby pójść na miejsce, które miał wziąć w dziedzictwo, i wyszedł, nie wiedząc dokąd idzie.

List do Hebrajczyków 11,8

Wiara jest rzeczą żywą, czynną, z pełnym rozmysłem wchodzimy w nią i trzymamy się Słowa, jaki by nas los nie spotkał od Boga. Wiara nie jest leniwą, luźną myślą, lecz żywą, poważną, pocieszającą i niewzruszoną ufnością serca o cudownej wspaniałości, przez nią stajemysię jednością zChrystusem,aprzezniego z Ojcem. Do wiary należy, że ma ona do czynienia z dobrami, których nie widzi i nie dotyka, a obcuje z nimi, jakby trzymała je w rękach. Nie ma ona innej pociechy oprócz pewności, że Bóg nie kłamie i nie zwodzi. O, wiara jest tak żywą, gorliwą, czynną i potężną rzeczą, że niemożliwym jest, by ona bez ustanku nie działała ku dobremu; nie pyta ona, czy są do zrobienia jakieś dobre rzeczy, ale zanim padnie pytanie, ona już to zrobiła i nie ustaje w działaniu.