Pamiętnymi uczynił cuda swoje; łaskawy i litościwy jest Pan.

Księga Psalmów 111,4

Psalmista wymienia tu nie tylko samo imię Bóg czy Pan, ale mówi o łaskawym i litościwym Panu. Gdyż imię Bóg i Pan ma w sobie coś strasznego, są to bowiem imiona Majestatu. Ale określenia „łaskawy” i „litościwy” niosą z sobą tylko pociechę i radość. I nie wiem, czy gdzieś w Piśmie Bóg pozwala milej siebie określać. Nie nazywaj go więc inaczej w swym sercu, nie czyń go innym w swoim sumieniu, bo byłoby to niesprawiedliwe wobec niego i skrzywdziło go, a tobie wyrządziło największą szkodę. Bóg w gniewie i groźbach sięga tylko do czwartego pokolenia, ale w miłości okazuje swe miłosierdzie nie do czwartego, piątego, dziesiątego czy dwudziestego pokolenia, ale na wiele ich tysięcy. Gdyż jego właściwym dziełem jest dobroczynność, zaś gniew jest dziełem mu obcym.