1. Niedziela Adwentu
1. A gdy zbliżyli się do Jerozolimy i przyszli do Betfage, na Górze Oliwnej, wtedy Jezus posłał dwóch uczniów, 2. mówiąc im: Idźcie do wioski, która jest przed wami, a zaraz znajdziecie uwiązaną oślicę i źrebię razem z nią; odwiążcie je i przyprowadźcie do Mnie. 3. A jeśli ktoś wam coś powie, odpowiedzcie: Pan ich potrzebuje, a on zaraz je puści. 4. Stało się to, aby spełniło się słowo proroka: 5. Powiedzcie córce Syjonu: Oto Król twój przychodzi do ciebie łagodny, jedzie na ośle, na źrebięciu, młodym oślątku. 6. Uczniowie poszli i uczynili, jak im polecił Jezus. 7. Przyprowadzili oślicę i źrebię, położyli na nich swoje szaty i posadzili Go na nich. 8. Wielki tłum ludzi rozkładał swoje płaszcze na drodze, inni zaś obcinali gałązki z drzew i kładli je na drodze. 9. A tłumy, które szły przed Nim i za Nim, wołały: Hosanna Synowi Dawidowemu! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pańskim! Hosanna na wysokościach !Mateusz 21, 1–9
Błogosławiony Król, przychodzący w imieniu Pańskim
Dzisiejsza niedziela rozpoczyna nowy rok kościelny. Wraz z nią wkraczamy w czas Adwentu – czas przygotowania, czas oczekiwania. Na progu tego wyjątkowego okresu warto zadać sobie pytania:
Czym jest dla nas Adwent?
Jakie ma znaczenie w naszym życiu?
Większość z nas zapewne odpowie, że Adwent to czas przygotowania do świąt Narodzenia Pańskiego, czas duchowej refleksji i radosnego oczekiwania. Świat, w którym żyjemy, również przypomina nam, że zbliżają się święta. Wokół nas pojawiają się świąteczne reklamy, promocje i dekoracje. W sklepach rozbrzmiewają kolędy, a w mediach trwa świąteczna gorączka zakupowa. Wszystko to zdaje się wołać: „Święta już blisko! Przygotuj się!”.
Jednak czy o taki Adwent nam chodzi? Czy to jest właściwy sposób przeżywania tego czasu?
Adwent to nie tylko czas zewnętrznych przygotowań – to przede wszystkim czas duchowego oczekiwania. Ma on trzy wymiary, które warto rozważyć: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.
Adwent jako czas przeszłości.
Adwent przypomina nam o wielowiekowym oczekiwaniu Izraela na Mesjasza. Lud Boży żył w nadziei, słuchając zapowiedzi proroków, którzy mówili o przyjściu Zbawiciela. My, wspominając to oczekiwanie, dziękujemy Bogu za dar Jego Syna, Jezusa Chrystusa, który przyszedł na świat, aby nas zbawić. To właśnie pamiątka tego wydarzenia jest sercem zbliżających się świąt.
Adwent jako czas teraźniejszości.
Adwent to także nasza teraźniejszość. Chrystus przychodzi do nas nie tylko w betlejemskiej stajence, ale i dziś – w Słowie i Sakramentach. Otwierając serca na Jego obecność, pozwalamy Mu działać w naszym życiu tu i teraz. On pragnie być naszym Panem i Królem już dzisiaj.
Adwent jako czas przyszłości.
Adwent to także nasza przyszłość – czas oczekiwania na powtórne przyjście Chrystusa w chwale. Czekamy na Jego przyjście, które przyniesie nowy Boży świat, świat sprawiedliwości, pokoju i życia wiecznego. To właśnie tęsknota za tym doskonałym Królestwem nadaje głębszy sens naszym dniom.
Ewangelia wyznaczona do rozważenia na I niedzielę Adwentu przenosi nas do Jerozolimy, gdzie tłumy witają Jezusa jako Króla i Zbawiciela. Nie był to jednak król podobny do władców tego świata. Jezus przychodził nie po to, by panować siłą, ale by służyć miłością. Jego królowanie było inne – pełne cichości, pokory i troski o każdego człowieka.
Ludzie, którzy rozkładali swoje szaty i gałązki na drodze, rozpoznawali w Nim Tego, którego zapowiadali prorocy. Widzieli w Nim Króla, który przynosi sprawiedliwość i pokój. Dziś także i my wzywamy Chrystusa jako naszego Pana, wołając: „Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pańskim!”.
Adwent to czas, w którym możemy otworzyć nasze serca na obecność Chrystusa. On chce, byśmy Go przyjęli – tak jak mieszkańcy Jerozolimy w czytanej dziś Ewangelii. Chce nas prowadzić i przemieniać, byśmy potrafili iść Jego drogą.
Pamiętajmy jednak, że przyjdzie czas, gdy Jezus powróci w chwale. Wówczas dla wielu będzie za późno na zmianę swojego nastawienia. Dlatego już teraz wypełniajmy Jego wolę, żyjmy według Jego przykazań i z nadzieją wyczekujmy Jego przyjścia.
Weszliśmy w czas Adwentu – czas nadziei i radosnego oczekiwania. Przygotowujemy się na pamiątkę pierwszego przyjścia Chrystusa w Betlejem, ale także na Jego powtórne przyjście. Bądźmy gotowi, by z wiarą i ufnością powitać naszego Króla i Zbawiciela. Jeśli tak uczynimy, to w dniu Jego triumfu z radością dołączymy do zbawionych, wołając: Hosanna na wysokościach! Amen.
ks. Władysław Wantulok