1. Niedziela Pasyjna – Invocavit
Hbr 4:14-16: „Jeśli więc mamy tak wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Boga, trzymajmy się mocno wyznania wiary. Nie mamy bowiem arcykapłana, który nie mógłby współczuć w naszych słabościach, lecz podobnie jak my doświadczonego we wszystkim, oprócz grzechu. Śmiało więc zbliżajmy się do tronu łaski, abyśmy we właściwym czasie otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę pomocy.”
Dzisiejsza niedziela nosi nazwę Invocavit, co oznacza „Będzie mnie wzywał, a Ja go wysłucham” (Ps 91,15). To pierwsza niedziela czasu pasyjnego, okresu przygotowania do przeżywania męki i śmierci Jezusa Chrystusa. Kierujemy wzrok ku Jerozolimie, ku Golgocie, gdzie dokonało się największe dzieło odkupienia.
Autor Listu do Hebrajczyków ukazuje nam Jezusa jako Arcykapłana. Kim byli arcykapłani? Byli to wybrani słudzy Boży, składający ofiary przebłagalne za grzechy ludu. Jednak zanim mogli to uczynić, musieli najpierw złożyć ofiarę za własne grzechy. Jezus przyszedł na świat, by dokonać dzieła pojednania między Bogiem a ludźmi. On jednak nie złożył ofiary ze zwierząt, lecz oddał samego siebie. Był świętym, bezgrzesznym Synem Bożym, dlatego Jego ofiara jest doskonała i wystarczająca na zawsze.
To nie nasze wysiłki i starania czynią nas czystymi przed Bogiem, ale jedynie Jego łaska. Dlatego w Liście do Hebrajczyków czytamy, że Jezus jest Wielkim Arcykapłanem, który przeszedł przez niebiosa. To świadectwo Jego boskości i jednocześnie Jego bliskości wobec nas. Jezus zna nasze słabości, doświadczył wszystkiego, co my – z wyjątkiem grzechu. Był kuszony, odrzucony, zdradzony i cierpiący, lecz nigdy nie zbłądził. Dlatego jest naszym doskonałym wzorem.
Jezus jest arcymiłosierny – Jego miłość jest doskonała. Jest arcyłaskawy – Jego przebaczenie jest nieskończone. Jest także arcymistrzem życia – dlatego powinniśmy Go naśladować. Może nie jesteśmy w stanie osiągnąć Jego doskonałości, ale każdego dnia możemy się do Niego zbliżać.
Przystąpienie do tronu łaski to nie jednorazowy akt, ale ciągłe trwanie w Bożej obecności. To życie w bliskości z Bogiem, powierzanie Mu każdej troski, każdej radości i smutku. On obiecał, że nas nie zawiedzie. Otwórzmy więc nasze serca na Jego miłość i czerpmy z niewyczerpanego źródła Jego łaski.
„Przystąpmy tedy z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej porze.” Amen.
ks. Marcin Ratka-Matejko