Pan jest ze mną, nie lękam się, cóż może mi uczynić człowiek? Ps 118,6
Zastanawiam się, Panie, które słowa wypowiadam częściej: „kocham” czy „boję się”? Co stoi za decyzjami, które podejmuję każdego dnia? Myślę o Tobie, kiedy byłeś z Dawidem przed jego spotkaniem z Goliatem, albo gdy chroniłeś przed ogniem przyjaciół Daniela. Czasem czuję się jak Józef – ofiara ludzkiej zazdrości, która układa swoje życie na nowo w posiadłości Potyfara. Boję się czy kocham bardziej? Wybaczam czy złorzeczę? Konfrontowana z życiem takim, jakie jest naprawdę, ze wszystkimi jego ograniczeniami i możliwościami, dziękuję Ci, że jesteś obok, za mną, przede mną, nade mną i we mnie. Tylko w Twojej obecności, bez owijania w bawełnę, mogę i nie wstydzę się wyznać, iż boję się i kocham jednocześnie.
Amen.