Istebna

O parafii

Historia Parafii Ewangelicko - Augsburskiej w Istebnej sięga swymi korzeniami do okresu rozpowszechniania się nauki mnicha augustiańskiego Ks. Dr Marcina Lutra , który poprzez przybicie na drzwiach Kościoła Zamkowego w Wittenberdze dnia 31 października 1517 roku 95 tez, zapoczątkował ruch odnowy Kościoła Chrześcijańskiego zwanego Reformacją . Nauka ks. Dr Marcina Lutra oparta na gruncie Pisma Świętego wyrażała się w czterech prawdach "Solus Chystus - Tylko Chrystus " ; Sola scriptura - Tylko Pismo Św."; Sola werbo - Tylko słowo Boga " ; Sola Fide , Sola Gracia - Tylko z Łaski przez Wiarę . Nauka ta została przyjęta przez lud ziemi cieszyńskiej XVI wieku i stała się największym skarbem kościoła - jako Ewangelia Jezusa Chrystusa dla ówczesnych mieszkańców Beskidzkiej Trójwsi - Istebnej , Koniakowa i Jaworzynki . Wszyscy jej mieszkańcy stali się wyznawcami Luteranizmu w tych okresie historii.
Po śmierci księżnej Cieszyńskiej - Lukrecji . Ziemia cieszyńska została poddana prawu obowiązującemu w ówczesnej Europie "Kogo kraj , tego religia ". Przechodząc pod panowanie władców Katolickich. Nastał czas Kontreformacji na terenie Trójwsi . Wielu mieszkańców zaakceptowało dobrowolnie albo pod przymusem stan rzeczy ale wielu go nie przyjęło i jako ludzie wierni Biblii i żywej wiary w Jezusa Chystusa , potajemnie pielęgnowało swoją wiarę i społeczność nabożeństwa i sakramentów poprzez udział w leśnych , potajemnych nabożeństwach.

Gdy po kilkudziesięciu latach kontrreformacjyjnych prześladowań ewangelicy Śląska Cieszyńskiego uzyskali od cesarza Józefa I zgodę na budowę kościoła "łaski" w Cieszynie. Przedstawiciele gmin podpisali umowę 1 marca 1709 r. ,iż chcą kościół wspólnie wybudować i pomagać " każdy według ubóstwa swego". Byli wśród potwierdzających umowę Bartek Kulhan "fojt" (Wójt) z Istebnej i Jan Juroszek z Jaworzynki. Tradycja podaje, iż wierni idący na nabożeństwa do Cieszyna, również istebniańscy górale , nieśli kamień na budowę kościoła. Uczestniczenie w nabożeństwach w odległym Kościele Jezusowym w Cieszynie wymagało jednak wiele trudu i czasu.

Dopiero patent tolerancyjny cesarza Józefa II z 13 października 1781 roku pozwalał na wybudowanie ewangelickich kościołów. Budowano więc nowe kościoły na terenie Śląska Cieszyńskiego . W 1791 roku poświecono Kościół w Nawsiu koło Jabłonkowa obejmujący swym terytorialnym zasięgiem również Istebną , Koniaków i Jaworzynkę. Życie ewangelików na terenie Beskidzkiej Trójwsi na wiele lat złączone zostało z Parafią w Nawsiu. Uczęszczali tam na nabożeństwa pokonując i zimą i latem wiele kilometrów ,aby przeżywać społeczność Słowa Bożego i Sakramentów w tamtejszym świątyni. W kościele w Nawsiu znajdował się więc nawet istebniański pawłacz , gdzie zborownicy z Istebnej, Koniakowa i Jaworzynki uczestniczyli w nabożeństwach. W tym kościele chrzcili swoje dzieci, uczęszczali na naukę konfirmacyjną i tam też byli konfirmowani; zawierali związki małżeńskie i inne doniosłe uroczystości życia.
Taka sytuacja trwała, aż do 1920 roku, kiedy to przeprowadzona została granica pomiędzy Polską a Czechosłowacją i odłączyła od parafii nawiejskiej Jaworzynkę , Istebną i Koniaków. Ksiądz Karol Krzywoń ówczesny Proboszcz w Nawsiu dobrze rozumiał trudną sytuację swoich parafian oddzielonych granicą państwową od kościoła nawiejskiego. Stał się więc gorliwym inicjatorem i organizatorem budowy kościoła w Istebnej, co miało umożliwić w przyszłości powstanie samodzielnej Parafii.

W 1924 roku założono cmentarz w Koniakowie i powołano komitet budowy kościoła. Gospodarz Jakub Śliwka z Istebnej ofiarował parcelę pod budowę kościoła. Wybrano projekt architekta Tadeusza Michejdy z Katowic , a przeprowadzenia budowy podjął się inż. Jerzy Grycz z Cieszyna.

Około 20 maja 1927 r. rozpoczęto kopanie fundamentów, a w niedzielę 7 sierpnia tegoż roku odbyła się uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego. W Istebnej, Koniakowie i Jaworzynce mieszkało ok. 450 ewangelików, a uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego zgromadziła ok. 6.000 uczestników z Polski i Czechosłowacji. Aktu poświecenia dokonał zwierzchnik Kościoła Ewangelicko - Augsburskiego w RP Ks. Biskup Juliusz Bursche z Warszawy w asyście licznych księży .

Do następnego roku pokryto dach czerwoną dachówką, a wieżę blachą miedzianą. Budowa kościoła stanowiła wielki wysiłek finansowy . Przez dwa lata przeprowadzono składki domowe , apelowano do różnych ofiarodawców. Koszt budowy w Istebnej podrażała duża odległość od dworców kolejowych i konieczność transportowania wozami. W związku z narastającymi kosztami przeprowadzono liczne zbiórki wśród ewangelickich parafii po obu stronach Olzy.

W niedziele 3 sierpnia 1930 roku odbyło się poświecenie Kościoła w Istebnej , którego to aktu dokonał Ks. Biskup Juliusz Bursche z Warszawy. Uroczystość ta zgromadziła liczne tłumy wiernych z obu stron Olzy, a dla Parafian z Istebnej, Koniakowa i Jaworzynki była wielkim świętem i nie zapomnianym na całe życie przeżyciem.

Od 1 października 1932 roku Istebna została przyłączona administracyjnie jako filiał do Parafii w Wiśle. Obsługiwana była przez wiślańskich księży. Rozpoczęło się normalne życie parafialne. Odbywały się lekcje konfirmacyjne na miejscu w Istebnej, a nabożeństwa odbywały się co dwa tygodnie i w święta. W 1934 powstało koło Związku Młodzieży Ewangelickiej. W 1938 roku ufundowano nowy krzyż cmentarny w Koniakowie . W tym czasie naprawiono dach i otynkowano salkę pod Kościołem, która służyła na różne uroczystości i spotkania parafialne. W okresie okupacji Istebną ponownie przyłączono do Nawsia.

Po drugiej wojnie światowej naprawiono wieżę uszkodzoną w 1945 r. przez pocisk artyleryjski. Dach kościoła pokryto blachą cynkową. W 1946 roku z elektryfikowano kościół. Wnętrze kościoła otrzymało nowe organy i w 1949 roku wykonano nowy ołtarz z obrazem namalowanym przez artystę malarza Czesława Kuryatto z Wisły. Zainstalowano trzy dzwony w miejsce pierwszych zabranych na cele wojenne i ogrodzono plac Kościelny.

W najnowszych czasach parafia posiadała gorliwych i oddanych duszpasterz w osobach Ks. Adolfa Franka , który do 1977 opiekował się zborem . Dojeżdżając na nabożeństwa, spotkania, lekcje religii i konfirmacji z Wisły. Pokonując nie jednokrotnie na pieszo latem i zimą ten odcinek drogi. W 1967 roku Istebna stała się samodzielną Parafią, a jej duszpasterz - administratorem Parafii jako Wiślański Proboszcz. Po przejściu na emeryturę opiekę duszpasterską , aż do 1994 roku sprawował Ks. Karol Samiec, który również administrował parafię w Istebnej jako Proboszcz Wiślański. W tym czasie nabożeństwa odbywały się już w każdą niedziele i święta . Podczas sprawowania służby duszpasterskiej na terenie Istebnej. Ks. Karol Samiec zainicjował i przeprowadził budowę Domu Parafialnego z mieszkaniem dla Księdza. Budynek został poświęcony przez Ks. Biskupa Janusza Narzyńskiego w 1984 roku .

W wyniku przeprowadzonej przez Kościół reorganizacji Parafii w Wiśle. Konsystorz mianował z dniem 1 lipca 1994 roku wikariuszem a następnie administratorem Parafii w Istebnej Ks. Marka Londzina, który zamieszkuje na terenie Domu Parafialngo w Istebnej. W niedzielę 6 czerwca 1999 roku zostaje wprowadzony w urząd Proboszcza przez Ks. Biskupa Pawła Anweilera jako pierwszy w jej historii.

26 sierpnia 2006 r. w urząd proboszcza parafii został wprowadzony ks. Alfred Staniek. Aktu dokonał bp. Paweł Anweiler w asyście Biskupa Diecezji Katowickiej, bp. Tadeusza Szurmana i dotychczasowego proboszcza istebniańskiego, obecnie proboszcza w Dzięgielowie - ks. Marka Londzina.

Parafia w Istebnej jest najdalej na południe i najwyżej położoną parafią ewangelicko - augsburską w Polsce. Położenie na styku trzech granic : Polski , Czech i Słowacji sprawia po dziś dzień , że kontakty zwłaszcza z Parafią "matką" w Nawsiu w Czechach są bardzo , żywe i owocne.