Modlitwa
Modlitwa jest istotą bycia wierzącym człowiekiem…Wchodzi w wyjątkowo intymny obszar. Na jedno z moich najwcześniejszych wspomnień modlitwy, szeptem zmawianą z moim tatą Modlitwę Pańską, nakładają się inne obrazy. Nie ma lepszej i gorszej modlitwy, można przecież też milczeć przed Panem – i to jest modlitwa, kto wie, czy nie najbardziej szczera i głęboka. O co więc chodzi? – O to, abym kochała modlitwę – jako drogę do Boga – i jako stan trwania przed Nim. Na mojej ścieżce odkryłam nowe miejsce, gdzie modlitwa jest mi oddechem, gdzie milknę przed Bogiem w ciszy i wyznaję jedynie jak mała dziewczynka: jestem, Panie... dk. Aleksandra Błahut-Kowalczyk
Ewangelicy pielęgnują swoje życie religijne i relację z Bogiem nie tylko w kościele, podczas nabożeństw, ale także w domach, modląc się i czytając Pismo Święte. Do modlitwy zachęca sam Jezus, który mówi: „Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam” (Mt 7, 7). W modlitwie ewangelicy nie zwracają się do aniołów, ani świętych, ale wszystkie modlitwy kierują do Boga.
Rozmowa z Bogiem
Modlitwa to rozmowa z Bogiem, w której uświadamiamy sobie Jego obecność i słuchamy Jego głosu. Jest to przyznanie się przed sobą samym, że Bóg istnieje. W modlitwie prosimy, aby Pan Bóg pozwolił nam poznać Swą wolę i dał nam siłę do działania zgodnie z Jego wolą. Modlitwa pomaga radzić sobie z codziennymi problemami i jest okazją do wyrażania podziękowań, pragnień, niepokojów i smutków. Zdarza się, że rozmowa jest pełna wątpliwości, lecz w modlitwie możemy powiedzieć Bogu wszystko. Wyznawać swoje grzechy, dzielić się radościami, być z Nim w intymnej, bardzo bliskiej relacji. Rozmawiając z Bogiem można też modlić się o innych.
W modlitwie można używać własnych słów, modlitw z Biblii (np. psalmów) lub takich, które zostały wcześniej napisane i wydane w formie modlitewnika. Czasem taka rozmowa z Bogiem odbywa się w samotności, ale warto też modlić się we wspólnocie. Modlitwy to ważny element każdego ewangelickiego nabożeństwa.
W codziennym praktykowaniu wiary potrzebne są regularne rozmowy z Bogiem. Modlitwa przypomina nam, że istnieje Bóg, który nas kocha i chce być blisko każdej i każdego z nas.
Modlitwa Pańska
Modlitwa Pańska „Ojcze Nasz” jest najbardziej rozpowszechnioną modlitwą wśród chrześcijan, łączy ich bez względu na przynależność wyznaniową. Tej modlitwy nauczył uczniów sam Jezus, pokazując, że do Boga można zwracać się jak do Ojca. Modlitwa Pańska jest zapisana w Ew. Mateusza 6, 9-13 oraz Ew. Łukasza 11, 2-4. W Kościołach luterańskich przyjęto wersję z tzw. doksologią wg Ew. Mateusza.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje,
bądź wola twoja, jak w niebie, tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj,
i odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego;
albowiem twoje jest Królestwo i moc, i chwała na wieki wieków. Amen.
Modlitwa Pańska jest wzorem modlitwy. Choć jest krótka, wyraża zaufanie z jakim człowiek powinien powierzyć się Bogu i porusza najważniejsze aspekty chrześcijańskiego życia. Modlitwa Pańska składa się ze wstępu, 7 próśb i zakończenia. We wstępie pojawia się wezwanie do Boga – Ojca, a zarazem Pana wszechświata. Prośby dotyczą Boga (Jego świętości, Jego woli, Jego rządów) oraz ludzkich potrzeb. Chrystus wskazuje w ten sposób, że najpierw powinno się myśleć o Bogu, a potem o sprawach, które dotyczą ludzi. Zakończenie jest oddaniem chwały Bogu i podkreśleniem mocy jaką posiada.