Święto Odzyskania Niepodległości
„Powierz Panu drogę swoją, zaufaj mu a On wszystko dobrze uczyni.” Ps 37, 5
Drogie siostry i bracia w Chrystusie.
11 listopada jest świętem powiązanym z wydarzeniami Narodu Polskiego. Odzyskaniem po 123 latach wolności decydowania o tym, jak ma wyglądać kraj i naród w nim mieszkający. Święto Niepodległości zaprasza współcześnie żyjące pokolenia do refleksji nad ofiarą Narodu. Krew tej ofiary została przelana na ołtarzach świata. To jest największa tragedia, jaką może doświadczyć żyjące pokolenie. Zapisać pamięć życia na mogiłach zbyt wcześnie umierających.
Dzisiaj znów zapalone zostaną świece, położone kwiaty i odprawione warty honorowe. Polskie światła pamięci rozświetlą nasze cmentarze. Pojawi się refleksja nad wartością życia i śmierci. Każde pokolenie musi stawiać to pytanie na nowo. Odpowiedź na takie pytanie stanowi o naszym poczuciu patriotyzmu i sensu rozumienia słów – Ojczyzna i Naród.
Wartością nadrzędną patriotyzmu jest przebaczenie i pojednanie. Współistnienie wielu różnie myślących i inaczej żyjących. Wszyscy stanowimy w tym jedność, która buduje Naród oparty na wspólnym języku, kulturze i historii. Historia przypomina o błędach prowadzących do tragedii. Co powinniśmy czynić, by jej nie powtórzyć. Kultura pozwala wyrażać przestrzeń wspólną dla różnych przekonań, poglądów i potrzeb. Język od zawsze był wykładnią przynależności do Narodu, z którego pochodzę i się utożsamiam.
O wartości Narodu świadczy zawsze jego poczucie wolności. Zdolności wyrażania poglądów, które nigdy nie były jednakowe i próba przyporządkowania ich jednej wykładni zawsze kończy się niepowodzeniem. Nasze zróżnicowanie wynika z różnorodności postrzegania otaczającego nas świata. Nigdy nie będziemy jednakowi. Biblijne interpretowanie takiego stanu określamy pojęciem grzechu. Brak nam spójności działania. To nas wyróżnia i jednocześnie bardzo ogranicza. Nie potrafimy przekroczyć własnych słabości, które często determinują nasze zachowania i nastawienie do innych.
Zróżnicowanie wzajemne ukazuje największą przegraną człowieka. Chęć panowania nad drugim. To znowu prowadzi do relacji opartych na strachu. Powodem największej tragedii każdego narodu jest strach przed Kainem. Obrazu uniesionej ręki, która zawsze ma uzasadnienie takiego zachowania. Kain jest symbolem ucieczki przed Bogiem. Zlekceważenia obecności BOGA w człowieku. Uciekanie przed Jego Słowem jest drogą wojny. Kiedy umiera obraz Boga w człowieku relacje społeczne oparte są na nieporozumieniach, konfliktach i zbrodniach wojennych. Gdy piszemy na sztandarach słowo BÓG, to rozumiem, że znakiem życia społecznego jest przebaczenie i pojednanie.
To próba ukazania sensu życia opartego na dążeniu do POKOJU. Harmonii wzajemnie żyjących ze sobą społeczeństw, które nie odbierają nikomu prawa do wolności. Przesłanie biblijne daje właściwy kierunek myślenia . „Jeśli to od Was zależy, że wszystkimi pokój miejcie”. Uzasadnia postrzeganie jednostki i narodu na podobnym poziomie odnoszenia się i relacji do siebie. To nie jest trudny warunek, by spełnić oczekiwania innych. Być dla siebie interpretacją wiary w Bożą miłość.
BÓG jest i był właściwym słowem na ustach wielu pokoleń. Każde z osobna musi na nowo przepracować swoje interpretowanie tego Słowa. Jeden z biskupów starożytnych pozostawił nam ciekawą interpretację Boga. Bóg jest miłością. Kochaj ( Boga i człowieka ) a potem rób , co chcesz. Miłość jest potrzebą i sensem życia człowieka. Bez doświadczenia miłości nie potrafimy prawdziwie smakować życia. Miłość jest darem, podobnie jak życie. Najpiękniej żyjemy, gdy kochamy i mamy poczucie bycia kochanym. Jesteśmy potrzebni innym i sami potrzebujemy innych. To relacja, bez której tracimy poczucie sensu życia.
Wspominając ofiary poniesione dla NIEPODLEGŁEJ chrońmy jej WOLNOSCI i NIEPODLEGŁOSCI. Jedyną odpowiedzią tego święta jest POKÓJ oparty na pięknych odruchach ludzkich. U podstaw takiego zachowania tkwi rezygnacja z egoizmu na rzecz pluralizmu społecznego. Wszyscy razem jesteśmy cenni dla kraju, któremu na imię POLSKA.
ks. Roland Zagóra