- Wstęp
- Artykuł I. O Bogu
- Artykuł II. O grzechu pierworodnym
- Artykuł III. O Chrystusie
- Artykuł IV. O usprawiedliwieniu
- Artykuły VII i VIII. O Kościele
- Artykuł IX. O Chrzcie
- Artykuł X. O Świętej Wieczerzy
- Artykuł XI. O spowiedzi
- Artykuł XII. O pokucie
- Artykuł XIII. O liczbie i o korzystaniu z sakramentów
- Artykuł XIV. O urzędzie kościelnym
- Artykuł XV. O tradycjach ludzkich w Kościele
- Artykuł XVI. O ładzie politycznym ? o władzy świeckiej
- Artykuł XVII. O powtórnym przyjściu Chrystusa na sąd
- Artykuł XVIII. O wolnej woli
- Artykuł XIX. O przyczynie grzechu
- Artykuł XX. O dobrych uczynkach
- Artykuł XXI. O wzywaniu świętych
- Artykuł XXII. O obydwu postaciach Wieczerzy Pańskiej
- Artykuł XXIII. O małżeństwie kapłanów
- Artykuł XXIV. O mszy
- Artykuł XXVII. O ślubach mniszych
- Artykuł XXVIII. O władzy kościelnej
- Wyznanie augsburskie cz. I
- Wyznanie augsburskie, część II
- Obrona Wyznania augsburskiego
- Mały Katechizm
- Tło historyczne
- Przedmowa Filipa Melanchtona do Apologii
- Uwagi wstępne
- Duży Katechizm
- PIERWSZE PRZYKAZANIE - "Nie będziesz miał innych bogów obok Mnie".
- DRUGIE PRZYKAZANIE - "Nie bierz imienia Pana, Boga twego, nadaremno".
- TRZECIE PRZYKAZANIE - "Będziesz dzień Święty Święcił".
- CZWARTE PRZYKAZANIE - "Czcij ojca swego i matkę swoją".
- PIĄTE PRZYKAZANIE - "Nie zabijaj".
- SZÓSTE PRZYKAZANIE - "Nie cudzołóż".
- SIÓDME PRZYKAZANIE - "Nie kradnij".
- ÓSME PRZYKAZANIE ? ?Nie mów fałszywego Świadectwa przeciw bliźniemu swemu".
- DZIEWIĄTE I DZIESIĄTE PRZYKAZANIE - "Nie pożądaj domu bliźniego swego".
- ZAKOŃCZENIE DEKALOGU
- TRZECI ARTYKUŁ
- O chrzcie
- O SAKRAMENCIE OŁTARZA
- KRÓTKIE NAPOMNIENIE DO SPOWIEDZI
- Przedmowa
- PIERWSZY ARTYKUŁ -"Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi"
- DRUGI ARTYKUŁ
- PIERWSZA PROŚBA
- DRUGA PROŚBA
- TRZECIA PROŚBA
- CZWARTA PROŚBA
- PIĄTA PROŚBA
- SZÓSTA PROŚBA
- OSTATNIA PROŚBA
- Historia powstania Artykułów Szmalkaldzkich i "Traktatu o władzy i prymacie papieża"
- Przedmowa dra Marcina Lutra
- CZĘŚĆ DRUGA
- O pokucie (upamiętaniu)
- O Ewangelii
- O ekskomunice (wyłączeniu ze społeczności)
- O ślubach mniszych
- Traktat o władzy i prymacie papieża - Filip Melanchton
- CZĘŚĆ PIERWSZA - o najważniejszych artykułach Bożego Majestatu
- I. O grzechu
- O Zakonie
- O Chrzcie
- O Sakramencie Ołtarza
- O władzy kluczy
- O wyświęceniu, ordynacji i powołaniu
- O spowiedzi
- O małżeństwie kapłanów
- O Kościele
- W jaki sposób człowiek zostaje przed Bogiem usprawiedliwiony i o dobrych uczynkach
- O tradycjach ludzkich
- Podpisy teologów pod Artykułami
- O GRZECHU PIERWORODNYM
- O WOLNEJ WOLI
- O SPRAWIEDLIWOŚCI WIARY PRZED BOGIEM
- O WIECZERZY PAŃSKIEJ
- O OSOBIE CHRYSTUSA
- O WIECZNEJ OPATRZNOŚCI I WYBORZE BOŻYM
- O ZSTĄPIENIU CHRYSTUSA DO PIEKIEŁ
- Część pierwsza
- O DOBRYCH UCZYNKACH
- O ZAKONIE I EWANGELII
- O TRZECIEJ FUNKCJI ZAKONU
- O KOŚCIELNYCH OBRZĘDACH
- O INNYCH HEREZJACH I SEKTACH
- Kazanie na niedzielę Zapustną
- Artykuły Szmalkaldzkie
- Formuła zgody
TRZECIA PROŚBA
„Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi”.
Modliliśmy się dotąd o to, aby Boże imię było otaczane czcią i Jego królestwo krzewiło się między nami; w tych dwóch prośbach zawarte jest wszystko, co odnosi się do czci Boga i naszego zbawienia, abyśmy mogli posiąść Boga wraz ze wszystkimi Jego dobrami. Jest jednak niezbędne, abyśmy te dobra zachowali i nie pozwolili siebie ich pozbawić. Albowiem jak pod dobrymi rządami są potrzebni nie tylko tacy, którzy budują i dobrze rządzą, lecz również i tacy, co bronią, ochraniają i gorliwie nad tym czuwają, tak samo i tu; chociaż modliliśmy się o rzeczy najważniejsze, o Ewangelię, wiarę i Ducha Świętego, aby nam i rządził, wybawił nas z mocy szatana, to jednak musimy również prosić, aby się działa Jego wola. Byłoby bowiem dziwną rzeczą, gdybyśmy mieli się pogodzić ze znoszeniem licznych napaści i pokuszeń ze strony tego wszystkiego, co usiłuje powyższym dwom prośbom stanąć w drodze i unicestwić je.
Nikt nie uwierzy, jak bardzo diabeł się im sprzeciwia i opiera, i nie może znieść, gdy ktoś prawdziwie naucza lub wierzy, i jak bardzo mu dolega, gdy musi pozwolić na demaskowanie jego kłamstw i ohydy, którym oddawano cześć pod powabną zasłoną imienia Bożego, i gdy pohańbiony i wypędzony z serca, musi cierpieć rozdarcie w swoim królestwie. Toteż sroży się i wścieka, jak zagniewany wróg z całą potęgą i mocą swoją, gromadząc wszystko, co mu podlega, biorąc ponadto do pomocy świat i nasze własne ciało. Ciało nasze bowiem jest samo w sobie gnuśne i skłonne do złego, pomimo żeśmy przyjęli Słowo Boże i mu wierzymy. Świat zaś jest przewrotny i zły. Szatan podżega go więc przeciwko nam, zapala i podburza, aby nam przeszkadzać, uwodzić nas, przywieść do upadku i znowu nas dostać pod swoją władzę. Taka jest jego wola, myśl i takie zamysły, do których zmierza dniem i nocą, nie odpoczywając ani na chwilę, posługując się wszelkimi sztuczkami, podstępem, środkami i sposobami, jakie tylko może wymyślić.
Dlatego, jeżeli chcemy być chrześcijanami, musimy to mieć na uwadze i z całą pewnością liczyć się z tym, że naszymi nieprzyjaciółmi są diabeł wraz ze wszystkimi jego aniołami i światem, oraz że oni są sprawcami wszystkich naszych nieszczęść i utrapień. Gdzie bowiem Słowo Boże bywa zwiastowane, przyjęte lub gdzie się mu wierzy i wydaje ono owoc, tam nie można się obyć bez drogiego, świętego krzyża. Niech więc nikt nie myśli, że będzie żył w pokoju; przeciwnie, musi być gotowy do złożenia ofiary ze wszystkiego, co posiada na ziemi: z majętności, czci, domu i gospodarstwa, żony i dzieci, ciała i życia. Sprawia to wprawdzie ból naszemu ciału i staremu Adamowi, ale tu właśnie trzeba wytrwać i cierpliwie znosić Cierpienia, z którejkolwiek strony nadejdzie napaść, i oddać to, co nam odbierają. Toteż konieczne jest, abyśmy również i tę prośbę, jak poprzednio, bez ustanku zanosili: „Drogi Ojcze, niech się Twoja wola dzieje, a nie wola szatana i naszych nieprzyjaciół, ani tych wszystkich, którzy prześladują Twoje święte Słowo i chcą je stłumić lub też czynić przeszkody Twojemu królestwu; spraw też, abyśmy wszystkie spadające na nas z tego powodu dolegliwości cierpliwie znosili i przezwyciężali, aby nasze biedne ciało nie poddawało się słabości lub gnuśności i nie odpadało”.
Oto w najprostszych słowach podana jest treść zawarta w trzech prośbach, które odnoszą się do samego Boga, jednakże z naszego powodu. Wszystko bowiem, o co prosimy, jest ważne jedynie ze względu na nas, mianowicie – jak powiedziano – aby to, co musi się tak czy owak dziać poza nami, stało się i w nas. Tak samo, jak bez naszej prośby imię Boże musi się święcić a Jego królestwo musi przyjść, tak również i Jego wola musi się dziać i zwyciężać pomimo tego iż diabeł z całą swoją zgrają podnosi przecinko temu, wrzawę, złości się ł sroży, usiłując całkowicie zniszczyć Ewangelię, Jednak przez wzgląd na nas samych musimy prosić, aby Jego wola wbrew owej wrzawie działa się bez przeszkód również między nami, aby tamci niczego nie osiągnęli, zaś my, abyśmy, poddawszy się chętnie woli Bożej, pozostali niewzruszeni wobec gwałtów i prześladowań.
Modlitwa taka powinna być teraz naszą ochroną i obroną, która odeprze i pokona wszystko, co diabeł, biskupi, tyrani i kacerze przeciwko Ewangelii podejmują. Niechże się tedy wszyscy razem złoszczą i próbują, co tylko mogą, niech radzą i postanawiają, jak by nas zdusić i wytępić, niech trwają w swej woli i niech się spełniają ich zamiary; przeciwko temu modlitwa jednego lub dwóch chrześcijan, modlących się słowami tej jednej prośby, stanie się murem, o który się rozbiją i sczezną. My mamy tę pociechę i pewność, że wola i zamiary szatana oraz wszystkich naszych nieprzyjaciół powinny i muszą upaść i wniwecz się obrócić bez względu na to, jak dumni i pewni są siebie i za jak potężnych siebie mają. Gdyby bowiem ich wola nie została złamana i nie napotykała przeszkody, królestwo Boże nie mogłoby się ostać na ziemi ani też imię Jego się święcić.