XXVIII Ogólnopolskie Forum Kobiet Luterańskich

W pierwszym dniu Forum delegatki luterańskich parafii z całej Polski zwiedziły Muzeum Warszawy oraz uczestniczyły w warsztatach na temat sprawiedliwości prowadzonych metodą bibliodramy przez dk. Izabelę Sikorę. Wieczorna modlitwa natomiast pozwoliła uczestniczkom spotkać się z tekstem biblijnym.w tzw. bibliologu.Sobotnie obrady rozpoczęły się modlitwą prowadzoną przez dk. Martę-Zachraj Mikołajczyk. Następnie dk. Halina Radacz, przewodnicząca Synodalnej Komisji ds. Kobiet, otworzyła spotkanie. Pozdrowienie do uczestniczek skierował zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce bp Jerzy Samiec. Nawiązał do tematu Forum i zwrócił uwagę, że dzisiaj każda osoba odczuwa skutki zmian klimatycznych, dlatego tak ważna jest rozmowa na te tematy oraz działania podejmowane na każdej płaszczyźnie życia. Tym bardziej, że zmiana klimatu przynosi kolejne wyzwania jak chociażby napływ uchodźców. Pokój, do którego powinniśmy dążyć, może się realizować, gdy na świecie będzie sprawiedliwość, a ludzie dbać będą o Boże stworzenie.

Wykład główny na temat chrześcijańskiej odpowiedzialności za stworzenie wygłosiła ks. Sabine Brändlin z Federacji Szwajcarskich Kościołów Protestanckich. Podkreśliła, że każda osoba powołana jest do odpowiedzialności za siebie i świat. Wyznając naszą wiarę w Trójjedynego Boga rozpoznajemy w Nim źródło wszelkiego życia i dostrzegamy wielkość Bożego dzieła. Uświadamiamy sobie również zależność jaka jest pomiędzy nami, a stworzeniem. Niestety ludzie dawno przestali uważnie korzystać z zasobów Ziemi i przekroczyli granice współistnienia ze stworzeniem. Zachowują się jakby natura była sklepem, z którego wszystko można konsumować. Zmiany klimatu są już zauważalne wszędzie, choć najsilniej dotykają najbiedniejszych (można w tym kontekście mówić o niesprawiedliwości ekologicznej). Jako chrześcijanie i chrześcijanki jesteśmy przez Chrystusa wzywani do pokuty i odnowy, to dotyczy także ludzkich działań w przyrodzie.
Ks. Brändlin wyjaśniła czym jest dbanie o Boży dar, jakim jest przyroda. To dar, który nie jest przecież jednorazowy, ale mamy go przekazać pod opiekę kolejnym pokoleniom. Dlatego mówiąc o odpowiedzialności powinno wskazać się na konkretne działania i zastanowić się jak się podróżuje, wyrzuca śmieci, kupuje ubrania. W takim przypadku także lodówka może stać się wyrazem naszej wiary. Powołanie do głoszenia Ewangelii oznacza nie tylko jej przekazywanie innym, ale też życie zgodnie z jej przesłaniem. Ewangelia wzywa ludzi do życia w sprawiedliwości, aby wszyscy mieli równe szanse, mogli żyć w godnych warunkach. Zadaniem Kościołów jest podejmowanie inicjatyw na rzecz ochrony środowiska. Zmian można dokonywać w poszczególnych parafiach, ale też ogólnokościelnie. Ważna jest też zmiana myślenia, powinno się rozpoczynać od samych siebie, od swojego domu, swojej rodziny, bo także nasze decyzje mogą wpływać na zmiany klimatyczne.

Po wykładzie odbyła się dyskusja, w której uczestniczki dzieliły się doświadczeniami. W części warsztatowej forum panie pracowały w dwóch grupach prowadzonych przez dk. Katarzynę Rudkowską i Katarzynę Kowalską. Pierwszy warsztat dotyczył troski o stworzenie i panie mogły przygotować materiały, które w praktyczny sposób pozwolą im działać w tym zakresie w codziennym życiu. Podczas drugiego warsztatu dotyczącego pokoju stwierdzono, że pokój może zaistnieć jedynie we współpracy, a ważnym elementem budowania pokoju jest dobra komunikacja.

Wieczorną część Forum wypełniły pozdrowienia od gości, m.in. od ks. Sylvii Herche (Ewangelickie Kobiety w Niemczech) oraz praca nad dokumentem końcowym. Dzień zakończył się modlitwą o znaczeniu ciszy, którą poprowadziła Katarzyna Luc, wiceprzewodnicząca Synodalnej Komisji ds. Kobiet.

W niedzielę odbyło się nabożeństwo spowiednio-komunijne w kościele Świętej Trójcy w Warszawie. Poprowadziły je: dk. Małgorzata Gaś (Warszawa), dk. Halina Radacz (Żyrardów), dk. Karina Chwastek-Kamieniorz (Goleszów), dk. Izabela Sikora (Szczcien), ks. Sylvia Herche i ks. Sabine Brändlin. Kazanie na tekst 1 Mż 28,10-19a(19b-22) wygłosiła dk. Wiktoria Matloch z Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Krakowie. Nawiązując do historii Jakuba wskazała, że „Bóg zostawia ślady Swojej obecności i w naszym życiu, chce nas doświadczać, tak byśmy odnajdowali swoje „Bet-El”. Podkreśliła również, że „Jakubową drabiną do nieba jest dla nas krzyż, przez który zostaliśmy zbawieni i oczyszczeni z grzechu”.

Forum zakończyło się wspólnym obiadem w parafii Świętej Trójcy w Warszawie i błogosławieństwo na drogę.

Warto też zaznaczyć, że podczas całego Forum zastosowano zapis graficzny, co pozwoliło uczestniczkom zapamiętać wykłady, warsztaty i dyskusje. Notatki graficzne sporządzała Joanna Rzońca z Krakowa.

Poniżej prezentujemy fragmenty dokumentu końcowego:

Bóg jest źródłem wszelkiego życia, wyznajemy to mówiąc „wierzę w Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi.” W biblijnej historii powstania świata widzimy wielkość Bożego dzieła, ale i zależność stworzenia od nas i nas od stworzenia. Zmiany klimatyczne widoczne są na przestrzeni lat w każdym miejscu na ziemi. Często globalne zmiany klimatu dotykają najbiedniejszych – istnieje nie tylko niesprawiedliwość ekonomiczna, musimy również zacząć mówić o niesprawiedliwości ekologicznej. Ochrona środowiska nie dotyczy tylko nas, dotyczy mieszkających na innych kontynentach teraz, jak i w kolejnych pokoleniach. Człowiek otrzymał od Boga w stworzeniu wszystko, by się o to troszczyć i korzystać z tego mądrze, niestety człowiek przekroczył granice współistnienia z resztą stworzenia.

Żyjemy pomiędzy Rajem a Bożym Królestwem. Znając Boże stworzenie i to, jak Bóg patrząc na to, co stworzył powiedział, że wszystko to jest dobre, żyjemy nadzieją, wizją Bożego Królestwa, do którego zdążamy. W Ewangeliach w wielu historiach Jezus zaprasza do pokuty, odnowy człowieka. To dotyczy także naszego spojrzenia na działanie destrukcyjne człowieka w świecie i wymaga naszej zmiany. Przez pokutę musimy zwrócić się z powrotem do Boga i w stronę stworzenia. Musimy zadbać o Boży dar, który otrzymaliśmy, tak aby nasze życie było również odpowiedzialnością przed Bogiem, tak byśmy żyli rozsądnie i przekazali kolejnym pokoleniom świat, w którym będą mogły żyć. Odpowiedzialność to myślenie o konkretnych sprawach – np. czym podróżujemy, jak wyrzucamy śmieci, jakie kupujemy ubrania, co jest naszym pożywieniem, to wszystko powinno być świadectwem naszej wiary. Nauczyliśmy się zaśmiecać ziemię, zapominając o naszej odpowiedzialności. Jesteśmy powołani do tego, by nieść Ewangelię, ale również żyć według niej. Ewangelia wzywa nas do sprawiedliwości, tak by wszyscy mieli równe szanse do życia w godnych warunkach. Życie według Jezusowych wskazań to życie w odpowiedzialności wobec stworzenia, drugiego człowieka oraz Boga.

Do odpowiedzialności za Stworzenie, które zostało nam powierzone trzeba dojrzeć. Kościół powołany jest do tego, by zaszczepiać poczucie odpowiedzialności i być jej przykładem. Ważna jest Ewangelia przekazywana słowem, ale i czynem, praktyką.

Zagadnienie troski o stworzenie powinno być poruszane w różnych grupach, również wśród młodzieży, która ucząc się odpowiedzialności za świat, w którym żyją, w przyszłości może podejmować decyzje ważne dla całego stworzenia. Ważna jest tutaj edukacja w szkole ale i kościele. Ważne to co robimy w naszych domach, pracy, w kościele, w społeczeństwie.

Jako Luteranki i Luteranie w Polsce powinniśmy starać się o to by wzbudzać świadomość ekologiczną wśród parafian, wprowadzać elementy nauczania ekologicznego do lekcji religii czy Szkółek Niedzielnych, organizować prelekcje i warsztaty dla parafian, wprowadzać nowoczesne rozwiązania technologiczne na terenie parafii dbające o środowisko, starać się by parafia stawała się przykładem segregowania odpadów oraz redukowania np. zużywania naczyń jednorazowych, plastiku itp.

Wszystkie postulaty XXVIII Forum Kobiet Luterańskich są zaczynem do tego, byśmy wracając do swoich domów i parafii wprowadzały często niewielkie zmiany mające ogromny wpływ na środowisko, nasze życie oraz życie kolejnych pokoleń.