Zakończył się remont oleskiego kościoła
Pierwsza Niedziela Adwentu – 28 listopada 2010 r. – mroźny i słoneczny czas – kościół ewangelicki w Oleśnie Śląskim – nabożeństwo dziękczynne z okazji zakończenia remontu; celebra wprowadzenia w nowy rok liturgiczny...
W życiu parafii ważne wydarzenie, dla nas – zaproszonych, niezwykłe przeżycie: po 21 latach być znowu razem z parafianami, w miejscu, gdzie żyliśmy, pracowaliśmy, byliśmy młodzi, gdzie spędziły dzieciństwo nasze dwie latorośle. Kościół, pod budowę którego kamień węgielny wmurowano 5 maja 1851 r. – ustrojony na ten dzień jak panna młoda! W minionych latach odremontowane zostały podłoga i dach, ale na dziś odrestaurowano, zgodnie z zaleceniem konserwatora, ołtarz, chrzcielnicę i ambonę, całe wnętrze kościoła odświeżone farbą, zachowało dawną kolorystykę.
W tak uroczystej chwili kazanie na tekst z księgi proroka Jeremiasza 23,5-6 i 2. Księgi Kronik 6,19-20,wygłosił były administrator parafii, ks. ppłk Zbigniew Kowalczyk, w liturgii odprawionej przez obecnego, pieczołowicie starającego się o całą parafię proboszcza, ks. Ryszarda Pierona, uczestniczyła diakon Aleksandra Błahut-Kowalczyk. Wzruszenia w świątyni i na zewnątrz, gdzie temperatura wzrosła od serdecznych powitań oraz ciepłych słów pamięci i przyjaźni, wciąż są żywe i wzmacniają uczucie wdzięczności, za to, co było i życzenie obfitości błogosławieństwa dla parafii na przyszłość. A wszystko ku Bożej chwale, jak pisał budowniczy oleskiego kościoła, który zbierał w tym celu po groszu ( ich bitte um einen Pfennig), ks. Leopold Polko (1815-1891): „Soli Deo Gloria! Der Glaube, der dem Herrn vertraut, hat mich aus Pfennigen erbaut. Ich stehe hier zu Christi Ehr, Wer Jesum sucht, der komme her” - Tylko Bogu chwała! Wiara, która ufa Panu, zbudowała mnie z fenigów, stoję tu ku czci Chrystusa, kto Jego szuka, niech tu przyjdzie. Amen! Tak niechaj się staje nadal!
Uroczystość wspominała diakon Aleksandra Błahut-Kowalczyk