Stanowisko Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP wobec małżeństwa

Podstawowym dokumentem określającym naukę i praktykę Kościoła Ewangelicko Augsburskiego w RP jest Pragmatyka Służbowa (PS), dział Duszpasterstwo Małżeństwa i Rodziny. W tej tak ważnej dla życia ludzkiego sprawie Kościół EA RP kieruje się podstawową tezą, kształtującą jego myślenie a mianowicie, że tylko Pismo Święte jako Słowo Boże potrafi ostatecznie i jednoznacznie określić czego Bóg oczekuje od swojego stworzenia. Charakterystyczne dla Starotestamentowego przesłania jest to, że wyprowadza powagę i sens istnienia małżeństwa nie z systemu religijnego i kultowego lecz z porządku stworzenia podkreślając, że pełnia jedności różnorodnego, stworzonego bytu realizuje się poprzez małżeństwo. Choć poligamia i bigamia czy też poliandria może być obserwowane w Starym Testamencie to jednak bardzo wcześnie uwidacznia się świadomość, że tylko związek monogamiczny jednego mężczyzny i jednej kobiety najpełniej realizuje wolę Stwórcy do budowania jedności bytu w jego dualistycznym zróżnicowaniu. Nauka o grzechu opowiedziana przez Jahwistę ukazuje hierarchiczne podporządkowanie oraz poszukiwanie związków poligamicznych jako następstwo upadku człowieka a więc wywodzi z porządku stworzenia ideał małżeństwa jako pary monogamicznej mężczyzny i kobiety, którzy stworzeni różnie, budują jedność cielesną i duchową, zgodnie z doskonałą wolą Boga Stworzyciela. (Gen. 3,16; 4,19). Zniszczenie małżeństwa jest grzechem, który w charakterystyczny dla Starego Testamentu zagrożony jest najpoważniejszą karą. (Deut.22,22). Do tych podstawowych prawd biblijnego Objawienia nawiązują pierwsze paragrafy Pragmatyki - 107 p.1,2 oraz - 121 i 122.

Sformułowania PS - 122, że małżeństwo zawiera się przed Bogiem, nawiązuje do Starotestamentowej świadomości, że małżeństwo należy do porządku stworzenia a religia i konfesja są drugorzędne, co nie znaczy że religia i jej rytuał oraz konfesja są dla KEA nieważne. Istotą, jak w cało kształcie ewangelickiej pobożności, jest życie duchowe w łączności z Bogiem i osobista odpowiedzialność przed tym, który zna tajemnice serca. Dlatego Pragmatyka Służbowa podkreśla prawną zdolność do zawierania małżeństwa w - 108. Równoprawność i równowartość małżonków w małżeństwie ewangelickim wywiedziona jest nie tylko z porządku stworzenia (Gen. 1,27), ale przede wszystkim z porządku zbawienia. Chrystus i jego święta jedność z odkupionym przez niego ludem jest najdoskonalszym wzorem jedności i równości małżonków, gdzie zewnętrzny obyczaj i struktury prawne zostają wypełnione i przemienione poprzez miłość i odpowiedzialność we wzajemnej służbie na wzór Chrystusowy. (Ef.5,22-33).

Kościół Ewangelicko-Augsburski stoi w oparciu o Słowo Chrystusa na stanowisku nierozłączności małżeństwa. (Mt.19,4-6), niemniej rozwody traktuje jako tolerowaną konieczność wynikającą z grzesznej natury człowieka. Nie przeprowadza sam postępowania rozwodowego, respektując decyzje sądów świeckich, jednak zawsze bada, lecz przede wszystkim w kategoriach życia duchowego, zdolność do powtórnego zawarcia małżeństwa. Powagę tego postępowania pokazują -- 147-150 PS. Ciekawą reminiscencję starotestamentowego zakazu pojmowania ponownego raz oddalonej żony (Deut.24,1-4), jest zakaz powtarzania ślubu kościelnego lub błogosławieństwa. PS w - 150 surowo tego zakazuje.

Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP zgodnie z luterańską teologią głosi pochwałę stanu małżeńskiego, lecz do niego nie przymusza jak również nie przymusza do pozostawania w stanie bezżennym pozostawiając to decyzji i sumieniu każdego wierzącego członka swojego Kościoła. Pozostaje tu wierny nauce apostołów zwłaszcza dotyczących powołań i darów Bożych danych ludziom ku budowaniu Królestwa Bożego. PS - 113.